2line Urdu Poetry


:Please post your two line poetry in comments section below:

 

aj lafz nai mere kol
ni kinj dsa dil da haal
bs chup ne jindra laya hai
hun takni waqt di chaal….$
__________________
ღღ╚►<~Bakhsh dyi gunah mere Hun ni shikwa koi . .

Anjamme c supne mere Tahi tuttan te dard na hoi..!!!!! ~>◄╝ღღ

hawava, rahwa, chann , suraj sab ton pta pucheya …..

tera sirnava chandra e kise nal yari nahi rakhda …….


bohat nafrat bhari thi us jalim k liya sine me

saab piyar me badal gayi jab us ne piyar se fir bulayia


mudta veet gayian aw chup rehnde-rehnde…
koi sunda tan asi v kuj keh dinde..
__________________

Unhe hum yaad ate hain fursat ke Lamhon main,
Par yeh bhi sach hai, Unhain fursat nahi milti ..!


Rabba ehne dukh na devi ki main rull jaawa…
te ehne sukh na deviki main tenu bhul jaawa…


rabba inna kuj ditta tu tera sukar har dam karda haan
tere asre ish nirmohi dunia vich sadk naal turda haan
__________________
kuj pal de piyar ne zindgi da hisaab kar ta
kuj smaa yaadan kuj pal nashe vich warwaad kar ta
unj na piyar miliya na nashne vich reh sakiya
par KUJ DITTA JARROR OS DE PIYAR NE
DEKH "BANGER”ajj tenu mehlian vich mashoor kar ta.

=================================

tumhe yaad karna ab dil ka dhadkna sa ho gaya hai
jispal tum yaad nahi aate dil ki dhadkan ruk si jati hai

=================================

“dard ko dil me sambhaalane ka hosaala hum me nhi…
k ab tuut kar ankho se tere bewafaai nikali hai…..”

=================================

Ab uthte hai haath dua me faqat teri hi khatir sanam
K khud se koi arZoo na rahi ik tujhse mohabbat k baad,,

2 تبصرے

  1. G Abbas Rana said,

    ستمبر 27, 2016 بوقت: 8:20 شام

    زندگی وقت کے ساتھ چلنے کا نام ہے۔ جب ہم وقت کے دھارے کے ساتھ چلتے رہتے ہیں تو مطمعن و خوش و خرم رہتے ہیں اور اگر کسی وجہ سے وقت کی رفتار و سمت سے ہٹ جائیں تو ہم غیر مطمعن اور اذیت میں مبتلا ہو جاتے ہیں، پھر ہماری کوشش ہوتی ہے کہ کسی طورپر، کچھ کرکے اور کسی بھی راستہ سے اپنے مقام پر واپس لوٹتے ہیں یا کم سے کم اس کے لیے کوششاں ہوجاتے ہیں۔ جب کسی بھی وجہ سے ہم اپنے مقام پر پہنچنے کے قابل نہیں رہتے تو اسے موت کا نام دیا جاتا ہے۔
    یہ ساری کشمکش ہی تو زندگی ہے
    ایک اطالوی نظم:
    اے میرے بچے
    زندگی کرسٹل کی سیڑھیاں تو نہیں
    یہ تو بہت سخت ہے
    مانند لوہے کی میز کے
    مانند بغیر قالین کے فرش کے
    مگر اے میرے بچے
    تو نے رکنا نہیں
    کہ رکنا زیادہ اذیت ناک ہوگا
    تجھے آگے بڑھنا ہے
    تجھے زندہ رہنا ہے

  2. jiwanjani said,

    فروری 18, 2016 بوقت: 12:03 شام

    Mere khawbon main khayalon main meri rooh main wo
    jiwan phir bhi wo kehty hain main unhen bhool gia hn


Leave a Reply / Ap ka pegham